51nod 1564 区间的价值 暴力

题目链接

Description
我们定义“区间的价值”为一段区间的最大值 * 最小值。
一个区间左端点在L,右端点在R,那么该区间的长度为(R-L+1)。
现在聪明的杰西想要知道,对于长度为k的区间,最大价值的区间价值是多少。
当然,由于这个问题过于简单。
我们肯定得加强一下。
我们想要知道的是,对于长度为1~n的区间,最大价值的区间价值分别是多少。
样例解释:
长度为1的最优区间为2-2 答案为6 * 6
长度为2的最优区间为4-5 答案为4 * 4
长度为3的最优区间为2-4 答案为2 * 6
长度为4的最优区间为2-5 答案为2 * 6
长度为5的最优区间为1-5 答案为1 * 6
Input
单组测试数据
第一行一个数n(1<=n<=100000)。
第二行n个正整数(1<=ai<=10^9),下标从1开始。
由于某种不可抗力,ai的值将会是1~10^9内随机的一个数。(除了样例)
Output
输出共n行,第i行表示区间长度为i的区间中最大的区间价值。
Input示例
5
1 6 2 4 4
Output示例

36
16
12
12
6

题解:
定义区间价值为区间最小值与最大值的乘积,求长度为1,2,…,n的区间最大值。n<=100,000,保证序列随机。

当前长度为k区间,[l,r]最大值最小值对应覆盖一个区间,当r到达下一个区间时最大值或者最小值就会变化,但是不会变的太多,因为数据随机。所以预处理ST表快速查询区间最大值最小值的下标,预处理每个位置i后面第一个比他大maxn[i]和比他小的下标minn[i]。对于当前区间[l,r]最大值下标为a,最小值下标为b,下一次的右端点就是min{maxn[a],minn[b],a+k,b+k}。
然后就跑过了。原因不明,复杂度无法证明。

code

#include<stdio.h>
#include<algorithm>
using namespace std;
typedef long long LL;
void Read(int& x){
	char ch; while(ch=getchar(),ch<'0'||ch>'9');
	x=ch-'0'; while(ch=getchar(),ch>='0'&&ch<='9') x=x*10+ch-'0';
}
int n,cnt;
int A[100010],D[100010];
struct Node{
	int val,id;
	bool operator < (const Node& a)const{return val<a.val;}
}B[100010];
int Minn[100010][19],Maxn[100010][19];
int minn[100010],maxn[100010];
int Tree1[100010],Tree2[100010],Table[100010];
const int INF=0x7f7f7f7f;
void Insert(int i,int x){
	for(int j=i;j<=cnt;j+=(j&(-j))) Tree1[j]=min(Tree1[j],x);
	for(int j=cnt-i+1;j<=cnt;j+=(j&(-j))) Tree2[j]=min(Tree2[j],x);
}
int QueryMax(int i){
	int c=INF; for(i=cnt-i+1;i;i-=(i&(-i))) c=min(c,Tree2[i]);
	return c;
}
int QueryMin(int i){
	int c=INF; for(;i;i-=(i&(-i))) c=min(c,Tree1[i]);
	return c;
}
void Init(){
	for(int i=1;i<=n;++i){
		if((i>>Table[i-1])&1) Table[i]=Table[i-1];
		else Table[i]=Table[i-1]+1;
		B[i].val=A[i],B[i].id=i;
		Tree1[i]=Tree2[i]=INF;
	} 
	sort(B+1,B+1+n);
	cnt=1;	A[B[1].id]=cnt;
	for(int i=2;i<=n;A[B[i].id]=cnt,++i)
		if(B[i].val!=B[i-1].val) ++cnt;
	for(int i=n;i>=1;--i){
		maxn[i]=QueryMax(A[i]+1);
		minn[i]=QueryMin(A[i]-1);
		Insert(A[i],i);
		Maxn[i][0]=i;
		Minn[i][0]=i;
		for(int j=1;j<19;++j){
			if(i+(1<<(j-1))<=n){
				if(A[Maxn[i][j-1]]>A[Maxn[i+(1<<(j-1))][j-1]]) Maxn[i][j]=Maxn[i][j-1];
				else Maxn[i][j]=Maxn[i+(1<<(j-1))][j-1];
				if(A[Minn[i][j-1]]<A[Minn[i+(1<<(j-1))][j-1]]) Minn[i][j]=Minn[i][j-1];
				else Minn[i][j]=Minn[i+(1<<(j-1))][j-1];
			}
			else{
				Maxn[i][j]=Maxn[i][j-1];
				Minn[i][j]=Minn[i][j-1];
			}
		}
	}
}
inline int queryMax(int l,int r){
	int len=Table[r-l+1];
	if(A[Maxn[l][len]]<A[Maxn[r-(1<<len)+1][len]]) return Maxn[r-(1<<len)+1][len];
	else return Maxn[l][len];
}
inline int queryMin(int l,int r){
	int len=Table[r-l+1];
	if(A[Minn[l][len]]>A[Minn[r-(1<<len)+1][len]]) return Minn[r-(1<<len)+1][len];
	else return Minn[l][len];
}
int main(){
	Read(n);
	for(int i=1;i<=n;++i) Read(A[i]),D[i]=A[i];
	Init();
	for(int k=1;k<=n;++k){
		int l=1,r=k,a,b,c,d;
		LL ans=0;
		while(r<=n){
			l=r-k+1;
			a=queryMax(l,r);
			b=queryMin(l,r);
			ans=max(ans,(LL)D[a]*D[b]);
			c=maxn[a],d=minn[b];
			a+=k,b+=k;
			r=min(min(c,d),min(a,b));
		}
		printf("%lld\n",ans);
	}
	return 0;
}

题解给的做法是这样的。
一个数向右一直选取比他大的数并更新其本身,这样的操作次数是O(logn)的。
证明详请看题解
有人说题解的证明是伪证,他的证明在这里:讨论
更详细的讨论在这里:讨论帖
定义F[i]表示长度为i的区间最大值,那么有结论F[i]>=F[i+1]。这是显然的,可以从子结构的角度考虑。
定义pre[i],suc[i]表示向前向后第一个比i位置的数小的数的位置。
我们枚举区间最大值,然后向左向右同时跳pre,suc去找最小值是谁,这样的复杂度是\(O(logn\times logn)\)的。
所以我们枚举一个i表示当最大值可能为i。然后从i开始分别向左向右跳pre,suc,更新可能以i为最大值,min(A[l],A[r])为最小值的最大区间长度,这样的复杂度为\(O(nlog^2n)\)
最后,在更新一遍F[i]=max(F[i],F[i+1])。
最终正确性有保证,但是过程中的F[i]不一定就是最优答案,明白这个就好理解了。
code

#include<stdio.h>
#include<algorithm>
using namespace std;
typedef long long LL;
void Read(int& x){
    char ch; while(ch=getchar(),ch<'0'||ch>'9');
    x=ch-'0'; while(ch=getchar(),ch>='0'&&ch<='9') x=x*10+ch-'0';
}
int n,A[100010];
struct Node{
    int val,id;
    Node(int a=0,int b=0){val=a,id=b;}
}sta[100010];
int siz=0,Pre[100010],Suc[100010];
LL F[100010];
int main(){
    Read(n);
    for(int i=1;i<=n;++i) Read(A[i]);
    for(int i=1;i<=n;++i){
        while(siz&&sta[siz].val>A[i]) --siz;
        if(siz) Pre[i]=sta[siz].id;
        else Pre[i]=0;
        sta[++siz]=Node(A[i],i);
    }
    siz=0;
    for(int i=n;i>=1;--i){
        while(siz&&sta[siz].val>A[i]) --siz;
        if(siz) Suc[i]=sta[siz].id;
        else Suc[i]=n+1;
        sta[++siz]=Node(A[i],i);
    }
    for(int i=1;i<=n;++i){
        int l=i,r=i;
        F[r-l+1]=max(F[r-l+1],(LL)A[i]*min(A[l],A[r]));
        for(;l;l=Pre[l]){
            for(int x=r;x<=n;x=Suc[x]){
                F[Suc[x]-1-Pre[l]]=max(F[Suc[x]-1-Pre[l]],(LL)A[i]*min(A[x],A[l]));
            }
        }
    }
    for(int i=n;i>=1;--i) F[i]=max(F[i],F[i+1]);
    for(int i=1;i<=n;++i) printf("%lld\n",F[i]);
    getchar(); getchar();
    return 0;
}

在讨论帖中有人提出了严格O(n)的做法,而且不依赖于随机数据,有兴趣的可以去参考一下。

原文地址:https://www.cnblogs.com/kito/p/7002926.html